صبحگاهی سر خوناب جگر بگشایید
ژالهٔ صبحدم از نرگس تر بگشایید
گریه گر سوی مژه راه نیابد مژه را
ره سوی گریه کزو نیست گذر بگشایید
در این یک سال حتی یک لحظه فراموشم نشد. تا زنده‌ایم فراموش نمی‌کنیم.
با احترام به همهٔ کسانی که همچنان دادخواهند و در جست‌وجوی حقیقت،
به یاد همهٔ قربانیان جنایت سرنگون کردن هواپیمای اوکراینی،
با آرزوی صبر و آرامش قلبی برای همهٔ بازماندگانشان،
و برای آرش و پونه، الوند و نگار و ری‌را که این روزها تصویر خنده‌هایش پیش چشمم از هرچیزی روشن‌تر است.
لعنت بهشون. شرم ندارن. لعنت لعنت لعنت...